امامزاده زید

کتیبه ای که داخل گنبد است تاریخ 1245 هجری قمری را نشان می دهد و کتیبه ای که روی دیوار ایوان بزرگ مقبره است تاریخ 1297 هجری قمری را نشان می دهد.

دقیقا موقعی که فتحعلی شاه قاجار بر ایران حکومت می کرده است. درب اصلی ورودی از ایوان به داخل خود حرم دارای کتیبه ای به تاریخ 1301 هجری خورشیدی است و در قسمت بیرونی گنبد سال 1322 هجری خورشیدی نوشته شده است. این نشان دهنده آن است که صحن ها و رواق ها در زمان حکومت ناصرالدین شاه به امامزاده اضافه شده است. روی نقاشی هایی که در عهد فتحعلی شاه قاجار در قسمت گنبدخانه انجام شده بود با آینه کاری مزین شد. که در بازسازی سال 1325 هجری شمسی وجود نقاشی ها هویدا گردید. در یک اتاق آینه کاری در کنار حرم قبر فتحعلی خان فرزند هفت ساله کامران میرزا نوه فتحعلی شاه قاجار که در تاریخ 1310 فوت نموده است و همچنین قبر جهان سلطان دختر فتحعلی شاه که در سال 1312 خورشیدی فوت کرده می باشد. بنای امامزاده حدود 14000 مترمربع بود که متاسفانه بر طبق کتاب تهران قدیم جلد دو صفحه دویست وچهل و چهار مکانی برای جمع شدن اوباشان و آشنایی دختران و پسران شده بود و کمتر کسی اجازه می داده خانواده اش در این امامزاده تردد داشته باشد و اکثرا مکانی برای اوباشان بوده تا مکانی برای زیارت و فقط معدود زنان مقیدی برای زیارت به امامزاده زید می رفتند. به همین علت در سال 1318 صحن و حجره هایی که برای امامزاده ساخته شده بود تغییر کاربری داد و تحت عنوان مدرسه ابتدایی استفاده شد. بعدها قسمت دیگری از امامزاده زید به بازار فرش فروش ها اضافه شد و قسمت دیگری را آتش نشانی و خودروهایش اشغال کرد. آرامگاه لطفعلی خان زند هم به انبار فرش های امامزاده تبدیل شد و فقط یک سنگ مرمر سپید و تابلویی کوچک به عنوان نشان قبر این مرد بزرگ بر روی آن گذاشته شد.